لیلای علیِ حاتمی

درود جناب حاتمی بزرگوار.
امروز بار دیگر دختر شما بود که نام شما را در دنیای هنر جاودانه کرد.
امروز بار دیگر دختر شما نشان داد شاگرد استاد بزرگ سینمای ایران علی حاتمی است.
امروز بار دیگر لیلای تو شادی را به خیمه ی ایرانی ها آورد.چه خوش بود لحظه ی غروری که بر ما نشست.
امروز بار دیگر لیلای تو به مانند خداداد عزیزی جاودانه شد.اما افسوس که آنگاه که خداداد جاودانه شد با گرمی و شادی و بوق و هلهله به استقبالش رفتیم و حالا که لیلای تو جاویدان شده نه تنها استقبال میسر نیست که نام بردن هم با بی مهری مواجه میشود!
امروز بار دیگر ایران تو لبریز از اشک شوق و غرور پیروزی شد هنگامی که دختر محجوب تو با عشق به این خاک در مرزهای دور، هنر ایرانی را به رخ دنیا کشید.
امروز بار دیگر دختر تو ثابت کرد اگر چه در انتخاب تو نقش نداشته اما چه دل پاکی داشته که تو استادش باشی و اصغر همکارش.
امروز بار دیگر لیلا ثابت کرد ایرانیست که می تواند خارج از هر مشکلی دنبال صلح باشد و به دنیا بفهماند ایرانی آن نیست که برخی کرنایش می کنند.
امروز بار دیگر یادگارت،یادگار غرور ایران شد.
خوش بحالت جناب حاتمی که اینگونه جاویدان میمانی.
خوش بحالت حاتمی بزرگ که هم فیلم لیلایت جاودان است هم لیلایت.

حق!

آی آدما.آروم.اتفاقی نیفتاده.نه میر حسین حصر است نه مهدی خزعلی رو به مرگ.به خرید نقل و نبات عیدتان برسید.هیچ اتفاقی نیفتاده.هم مرگ حق است ،هم حصر سزای دم از حق

تولدت مبارک بانوی سبز اهورایی

دیروزپانزده بهمن بود. سالروزتولد شیر زنی از سرزمین پاک آریایی.سرزمین به یغما رفته ی آریایی.سرزمینی که به چوب و فلک بسته اندش.
هاله خانم با عزت، در این چند ماهی که نبودی اتفاقی نیفتاد.وطن ذلیل و ذلیل تر شد.دلالان لابی فربه و فربه تر شدند.صدای کریه شیپور جنگ رسا تر شد.تهمت ها جدید تر شد.خیانتها دو چندان شد.گریه ها بی اثر تر شد.جای درد ها بی حس تر شد.زندانها خلوت که نه،تنگ تر شد.
هاله خانم با عزت،خوش بحالت که نبودی.که اگر بودی چشمانت یکی اشک بود و یکی خون.
دستانم خالی از خبر خوش بود برای جشن میلادت.کادوی تولدت را تا رسیدن به خبرهای خوش آزادی در دخمه ی دل نگه می دارم.

تولدت مبارک بانوی سبز اهورایی