روزت مبارک نباد

کارگرانی که سالی یکبار از شما یاد میشود و آن هم در همین روز کارگر و بس
همین روز است که از بالاترین مقام اجرایی تا پایین تر مقام مجلسی همه نام شما را تیتر پروپاگاندای خود میکنند.
مهم نیست سی و چهار ماه حقوق نگرفتن تو.مهم نیست اخراج بی دلیل تو.مهم نیست با ماهی زیر حداقل حقوق همانی که از تو نردبان ترقی میسازدو تعیین حقوق تو میکند زندگی کردن.
تنها مهم است بر روی پیشانی تو بوسه زدن به وقت روز گارگر.
مهم است با تو عکس انداختن به روز کارگر چرا که عکسِ با توست که کارگر شود نه وجود تو که وجود مثل تو بیشمار است.
همچنان سیلی بنواز بر رخ تا سرخ بماند که ماتیک در یدِ قدرت است
روزت را مبارک نمیگویم چرا که شرم و خجالتت در خانه تبریکی ندارد